Eerste dagen Santa Cruz: over zombies en kolibris
30 September 2014 | Verenigde Staten, Santa Cruz
Hello everybody,
ondertussen zijn we al wat geacclimatiseerd hier, maar we lopen toch nog een beetje rond als zombies: die jetlag is niet te onderschatten, vooral met onze kleinste, aan wie het toch héél moeilijk is om uit te leggen dat je s avonds tegen je slaap moet vechten en zo lang mogelijk opblijven om in het ritme van hier te komen (het is hier 9u vroeger dan bij jullie, toch een groot verschil), zelfs de i-pad kan hem niet wakker houden, gisteren viel hij om 18u gewoon in slaap aan tafel. Vanmorgen kon je hier ook een wel heel uitzonderlijk tafereel aanschouwen: om 5u zaten we allemaal samen welgezind (vooral dat aspect is uitzonderlijk, als je weet dat Floris en ik toch last hebben van een serieus ochtendhumeur) aan de ontbijttafel, en om 6u30 was juf Karen al spelling aan het oefenen met Floris. In de pijama natuurlijk, de tenue waarin we ons nog altijd het best voelen :-).
De voorbije twee dagen hebben we vooral inkopen gedaan (om wakker te blijven), supermarkten verkend (heerlijke supermarkten hebben ze hier!) en wat gewandeld in ons wijkje. Het is hetzelfde wijkje als waar we 5 jaar geleden 2 maand woonden, en we vinden het nog altijd even mooi: allemaal houten huisjes in mooie kleurtjes, met hier en daar een Amerikaanse vlag en een speciale auto. Iedereen loopt cool en rustig voorbij, op slippers en losse kleren... Amerikaanser kan echt niet, we love it!
Ons huisje is zowat het kleinste van de wijk, en met de twee grote bomen in het voortuintje let je er bijna niet op: we zijn er al een paar keer voorbijgereden toen we naar huis terug keerden. De gevel is ongeveer 5 meter breed, maar het is wel redelijk diep, zodat we toch nog voldoende plaats hebben, met bv elk een slaapkamer(tje). Langs achter is er een klein, maar mooi en volledig afgesloten terras. Het is in feite zo ongeveer een groot uitgevallen tuinhuis: volledig in hout, met één verdiep. Ongelofelijk dat het in juli nog verkocht werd voor 800.000 dollar (= 635.000 euro).
Dirk is gisteren al 8km gaan lopen hier, en hij noemde het "close to paradise": de omgeving is ook echt supermooi hier: het wijkje grenst aan het strand, aan de haven en aan een natuurgebiedje.
De minibiologen die onze kids zijn gingen gisteren welgezind op zoek naar speciale planten en vooral dieren. Ze werden ruimschoots beloond, en we hoefden er niet eens ver voor te gaan: in ons voortuintje staat een enorme magnoliaboom, die bijna uitgebloeid is, maar nog één prachtige bloem houdt moedig stand. Je kunt er dan ook niet naast kijken: ze is zo groot als een flinke krop sla. In een andere boom in ons voortuintje zat er gisteren een kolibri, en ook twee hele mooie grote vlinders, en vogeltjes in alle soorten kleuren. Op ons wandelingetje naar het strand komen we voorbij een groot standbeeld van een walvis, waar de kinderen op mogen klimmen, en in het parkje daarachter zagen we drie mooie eekhoorntjes nootjes verzamelen. Alhoewel het hier nog mooi weer is, gisteren toch zeker 25°, is het toch duidelijk herfst aan het worden, met blaadjes en nootjes die van de bomen vallen. Maurits was zo lief om ook nootjes te verzamelen en ze op de verzamelplaats van de eekhoorntjes te leggen.
En daarna moest het mooiste nog komen: op het strand mochten we een werkelijk prachtig tafereel aanschouwen: een 15-tal pelikanen waren er samen aan het vissen. Eerst vlogen ze in groepjes van 3 of 4 rakelings langs het water, daarna stegen ze op, om dan met de bek naar voren als een torpedo loodrecht naar beneden te vallen en in het water te duiken. Telkens ze bovenkwamen vloog er dan een zwerm meeuwen op af om een kruimeltje mee te pikken van de buit. Mooi om zien! En ondertussen zwommen er een paar zeeleeuwen op een paar meter van het strand rustig voorbij, soms op hun rug, soms een beetje duikend. Op het strand zelf vonden de kids het natuurlijk tof om putjes te graven en krabjes en schelpen te zoeken.
Voilà, dat was het weer. Ik probeer ook eens wat foto's te plaatsen en een nieuwe profielfoto te zetten (degene die er nu op staat is nog van 5 jaar geleden - ongelofelijk als je ziet hoe Floris veranderd is in die tijd!)
Veel liefs,
Karen, Dirk Wim, Floris, Maurits en X-je
ondertussen zijn we al wat geacclimatiseerd hier, maar we lopen toch nog een beetje rond als zombies: die jetlag is niet te onderschatten, vooral met onze kleinste, aan wie het toch héél moeilijk is om uit te leggen dat je s avonds tegen je slaap moet vechten en zo lang mogelijk opblijven om in het ritme van hier te komen (het is hier 9u vroeger dan bij jullie, toch een groot verschil), zelfs de i-pad kan hem niet wakker houden, gisteren viel hij om 18u gewoon in slaap aan tafel. Vanmorgen kon je hier ook een wel heel uitzonderlijk tafereel aanschouwen: om 5u zaten we allemaal samen welgezind (vooral dat aspect is uitzonderlijk, als je weet dat Floris en ik toch last hebben van een serieus ochtendhumeur) aan de ontbijttafel, en om 6u30 was juf Karen al spelling aan het oefenen met Floris. In de pijama natuurlijk, de tenue waarin we ons nog altijd het best voelen :-).
De voorbije twee dagen hebben we vooral inkopen gedaan (om wakker te blijven), supermarkten verkend (heerlijke supermarkten hebben ze hier!) en wat gewandeld in ons wijkje. Het is hetzelfde wijkje als waar we 5 jaar geleden 2 maand woonden, en we vinden het nog altijd even mooi: allemaal houten huisjes in mooie kleurtjes, met hier en daar een Amerikaanse vlag en een speciale auto. Iedereen loopt cool en rustig voorbij, op slippers en losse kleren... Amerikaanser kan echt niet, we love it!
Ons huisje is zowat het kleinste van de wijk, en met de twee grote bomen in het voortuintje let je er bijna niet op: we zijn er al een paar keer voorbijgereden toen we naar huis terug keerden. De gevel is ongeveer 5 meter breed, maar het is wel redelijk diep, zodat we toch nog voldoende plaats hebben, met bv elk een slaapkamer(tje). Langs achter is er een klein, maar mooi en volledig afgesloten terras. Het is in feite zo ongeveer een groot uitgevallen tuinhuis: volledig in hout, met één verdiep. Ongelofelijk dat het in juli nog verkocht werd voor 800.000 dollar (= 635.000 euro).
Dirk is gisteren al 8km gaan lopen hier, en hij noemde het "close to paradise": de omgeving is ook echt supermooi hier: het wijkje grenst aan het strand, aan de haven en aan een natuurgebiedje.
De minibiologen die onze kids zijn gingen gisteren welgezind op zoek naar speciale planten en vooral dieren. Ze werden ruimschoots beloond, en we hoefden er niet eens ver voor te gaan: in ons voortuintje staat een enorme magnoliaboom, die bijna uitgebloeid is, maar nog één prachtige bloem houdt moedig stand. Je kunt er dan ook niet naast kijken: ze is zo groot als een flinke krop sla. In een andere boom in ons voortuintje zat er gisteren een kolibri, en ook twee hele mooie grote vlinders, en vogeltjes in alle soorten kleuren. Op ons wandelingetje naar het strand komen we voorbij een groot standbeeld van een walvis, waar de kinderen op mogen klimmen, en in het parkje daarachter zagen we drie mooie eekhoorntjes nootjes verzamelen. Alhoewel het hier nog mooi weer is, gisteren toch zeker 25°, is het toch duidelijk herfst aan het worden, met blaadjes en nootjes die van de bomen vallen. Maurits was zo lief om ook nootjes te verzamelen en ze op de verzamelplaats van de eekhoorntjes te leggen.
En daarna moest het mooiste nog komen: op het strand mochten we een werkelijk prachtig tafereel aanschouwen: een 15-tal pelikanen waren er samen aan het vissen. Eerst vlogen ze in groepjes van 3 of 4 rakelings langs het water, daarna stegen ze op, om dan met de bek naar voren als een torpedo loodrecht naar beneden te vallen en in het water te duiken. Telkens ze bovenkwamen vloog er dan een zwerm meeuwen op af om een kruimeltje mee te pikken van de buit. Mooi om zien! En ondertussen zwommen er een paar zeeleeuwen op een paar meter van het strand rustig voorbij, soms op hun rug, soms een beetje duikend. Op het strand zelf vonden de kids het natuurlijk tof om putjes te graven en krabjes en schelpen te zoeken.
Voilà, dat was het weer. Ik probeer ook eens wat foto's te plaatsen en een nieuwe profielfoto te zetten (degene die er nu op staat is nog van 5 jaar geleden - ongelofelijk als je ziet hoe Floris veranderd is in die tijd!)
Veel liefs,
Karen, Dirk Wim, Floris, Maurits en X-je
-
30 September 2014 - 22:06
Monique Geldof:
Je doet me watertanden met al je mooie verhalen waar de kids zo van genieten. Het doet me deugd te lezen dat de kids ervan genieten na die lange reis.Veel plezier nog en een leerrijk verblijf. -
16 Oktober 2014 - 14:02
Dieter:
Prachtig, K! Veel plezier hoor, iedereen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
